Afgewezen door vader
Hij kwam de eerste keer behoorlijk gestrest binnen en gedroeg zich onderdanig. Het was een zachte man, die het duidelijk zwaar te verduren had. Ik vroeg hem waarom hij zich zo klein maakte tegenover mij. Het volgende uur vertelde hij mij veel over zijn relatie met zijn vader. De rode draad was afwijzing in combinatie met mishandeling.
De tweede keer dat hij kwam vertelde hij mij dat hij de laatste jaren regelmatig in de psychiatrische kliniek was beland. Hij draaide telkens weer door. In totaal is hij in een jaar tijd een keer of zeven bij mij langs geweest om te praten.
We hebben het werkelijk overal over gehad. Over studie, over interesses, over werk, over seksualiteit, over relaties, over religie, over meditatie, over mystieke ervaringen, over de manier waarop de maatschappij functioneert, over de psychiatrie en over spiritualiteit.
Door de aandacht die van mij hij kreeg en de gelijkwaardigheid in onze relatie ontspande hij steeds meer en werd er een stuk geheeld in zijn problematische relatie met zijn vader en de maatschappij.
Af en toe komen we elkaar weer eens tegen. Hij is goed terecht gekomen en gebruikt zijn ervaringen in de psychiatrie nu als ervaringsdeskundige ten behoeve van nieuwe patiënten. En hij heeft een fijne vriendin.